Malaka Zaterdag 15 maart

Heerlijk werden we wakker op onze boxspring en we hadden nog steeds een glimlach van oor tot oor. Wat hadden we een geluk met de eigenaar van het hotel. Fris gedoucht checkten we uit en namen niet lang daarna de bus naar Malaka. De stad had, in tegenstelling tot Georgetown, wel dezelfde sfeer als Luang Prabang (Laos) en Hoi An (Vietnam). Een oude binnenstad gedomineerd met koloniale architectuur. Vooral Nederland heeft hier met de komst van de Vereenigde Oost Indische Compagnie, van 1602 tot 1795, haar stempel achtergelaten. In de middag zijn we door het oude koloniale centrum gelopen en hebben we het oude Stadthuys bezocht. Dit gebouw functioneerde als hoofdkwartier (administratief kantoor & receptie) voor de V.O.C. in geheel Zuid Oost Azie. Voor een geschiedenis update van de V.O.C. klik hier.

 De rest van het oude centrum hebben we bekeken vanaf een bootcruise (we voelden ons weer een echte tourist) en zagen dat het oude centrum gestaag wordt ingesloten door hoge gebouwen als hotels en shopping malls. Na het eten hebben we weer met familie geskyped, het was weer eventjes goed om de stemmen te horen!   

Na een niet zo bijzonder diner van mee goreng (gebakken mie) zetten we voet naar de Chinese avondmarkt op jalan jonker oftewel de jonkerstraat. Het was een sfeervol verlichtte straat, afgeladen met standjes en krioelend van de toeristen. Voetje voor voetje liepen we langs de bekende verkoopwaar: souvenirs, tasjes, nephorloges & zonnebrillen, pashmina sjawls, sleutelhangers etc. etc. We liepen nog even een paar winkels in die waren gevestigd in koloniale panden en waren onder de indruk. Halverwege hadden we het wel gezien en wilden we terugkeren maar gelukkig stuitten we op een zijstraatje met allerlei terrasjes en live muziek dus we bleven nog even hangen. Na een gezellige avond zochten we tevreden ons mandje op. Melaka was mooi en gezellig maar we hadden het beste gezien en vertrokken de volgende dag naar KL.

  Zondag 15 maart Kuala LumpurNa vele plekken bezocht te hebben waren we weer terug waar de reis begonnen was: Kuala Lumpur. Deze keer zijn we niet naar het travellers home gegaan (prijs/kwaliteit viel tegen) maar naar Anuja backpackers home. Vlakbij het Pudu Raya busstation. Martijn had zijn ironkey 14 dagen geleden laten liggen bij het travellers home dus die gingen we gelijk maar even ophalen. Het was bloedje warm in de stad en door de inmense drukte herkende we de plek niet snel terug en bleek het een hele opgave om de straat jalan tun tan siew sin (ja smeer, die had je zelf kunnen verzinnen!) te vinden. Maar goed, doorzetters als we zijn en met behulp van een Indische dame achter een kiosk waren we uiteindelijk in staat om het travellers home te vinden. Martijn nam opgetogen zijn Ironkey in ontvangst en we vervolgden onze weg om bij een internetcafe onze belastingaangifte digitaal te verzenden. Ja, ook wij hebben soms te maken met dezelfde verplichtingen en Nederlandse blunders als jullie! Helaas geeft de server van de belastingdienst nog steeds een communicatie fout aan (meerdere computercentra geprobeerd). We proberen het later nog een keer. Maandag 17 maart

Deze dag zijn we vroeg opgestaan (zelfs in de ochtend is het hier al heet en benauwd) om het oude treinstation, de nationale moskee genaamd Masjid Negara en het museum voor Islamitische kunst te bezoeken. Het treinstation is gebaseerd op Moorse architectuur en heeft hierdoor een mooie uitstraling. De moskee heeft een moderne look en de  stergevormde koepel staat voor de 13 provincies van Maleisie en de vijf pilaren van de Islam (Mohammed en zijn vier assistenten). Carolien sprak in deze moskee met een vrouw over, hoofddoekjes, educatie, geert ” bad hairday”  wilders en de film fitna (ze was hiervan goed op de hoogte). Natuurlijk sprak ze over de moskee zelf, ondere andere dat de moskee een symbiose was van alle Islamitische decoratiestijlen over de wereld. Het was een zeer interressante en intelligente vrouw.

  Martijn sprak in dezelfde moskee wat verderop met een gids over het EK en kwam in het gesprek erachter dat van Nistelrooy, Robben en Van Persie geblesseerd waren. Ze kwamen samen tot de conclusie dat dit toch wel erg was, zo vlak voor de Europese Kampioenschappen. Het museum voor Islamitische kunst was zeer indrukwekkend. Het bestond uit verschillende thema’s waaronder kledij, wapens en verscheidenheid van de islamitische architectuur. Extra aandacht kreeg de invloed van de islam in India, Maleisie (inheems) en China. De drie grootste bevolkingsgroepen van Maleisie. We hadden besloten dat we nog wat luxe wilde meemaken na al dat hardcore budget gereis en besloten om in de middag langs het Tune (Air Asia) hotel te gaan om te kijken of het iets was. De Chinese taxichaffeur vertelde dat het een voormalig ziekenhuis was en de Maleisiers die dat weten er zelf nooit zouden slapen omdat er mensen zijn overleden. Het hotel zelf zag er goed uit, het bevond zich alleen niet in het centrum. De Chinees (3e generatie uit Maleisie) praatte goed Engels en we vroegen hem over de politiek en het verdrag (nationale economische hervormingen) uit 1969 waarin staat geschreven dat de inheemse bevolking een voorkeursrol heeft als het aankomt op werk, huisvesting etc. Hij vertelde dat dit document inderdaad voor onrust zorgt en hierdoor minderheden nog weleens willen protesteren, maar dat de rust relatief snel de overhand neemt. Hij gaf ook aan dat als je hier werkt een relatief goed bestaan hebt, de rottigheid begint pas als je niet wilt werken of kan werken. Zijn statement was:”Mind your own bussiness”, typisch Chinees uiteraard.  Ondanks dat het hotel uit het centrum gelegen was hadden we nu wel een goed uitgangspunt en besloten om in de vroege avond verschillende hotels in het centrum uit te checken. We kwamen er al snel achter dat de prijzen de pan uit rezen omdat het Formule 1 circus hier vrijdag 21 maart losbarst. Na ongeveer 10 hotels uitgecheckt te hebben hadden we er uiteindelijk een gevonden. Vlakbij de grote shoppingmalls, dat beloofde wat! We hadden zelfs die avond een voorproefje gehad door in een van de shopping malls naar camera’s te kijken. Wat een keuze en assortiment hadden ze daar!  Dinsdag 18 maart

In de ochtend hebben we nog eerst de Masjid Jamek moskee en het Sultan Abdul Samad gebouw inclusief Merdaka square bezocht, het onafhankelijkheidsplein van de Maleisiers waar in 1957 de Union Jack (vlag van GB) werd vervangen door die van Maleisie.

 Beide gebouwen waren zeer impossant en zijn een van de weinig overgebleven gebouwen uit de 19e eeuw.Teruggekomen bij het backpackers guesthouse hebben we uitgecheckt en ingecheckt bij het hotel. In de avond zijn we naar een van de shoppingmalls geweest waar Carolien een Canon 400D spiegelreflex camera heeft gekocht. Martijn was helemaal verbaasd dat ze zo snel de knoop had doorgehakt. Hij was helemaal beduusd toen ze het winkelcentrum uitliepen (tot vermaak van Carolien). De batterijen gingen meteen in de oplader en de eerste boekjes werden meteen gelezen. Na een hele tas vol verpakkingsmateriaal bij het vuil te hebben gezet pastte (bijna) alles in de cameratas. Die kon de volgende dag mooi getest worden! Voor de geinteresseerden hier een opsomming van de aanschaf en de prijs: Set Body Canon 400D met 18-55 IS lens, extra batterij, cameratas, 2×2GB geheugenkrt, uv-filter, polarisatie-filter, lichtgewicht aluminium statief. Alles bij elkaar nog geen 600 euro. Na deze prachtaankoop was Martijn geinspireerd geraakt en besloot hij nu ook spijkers met koppen te gaan slaan over het horloge dat hij wilde kopen. De horloges zijn hier namelijk een stuk goedkoper en zijn oude heeft het begeven. Het werd uiteindelijk een mooi exemplaar van het Japanse merk Orient. Geen batterij nodig (mechanisch) en een extra bandje erbij voor later (als we ons weer in de serieuze wereld van werk bevinden). We besloten dat het een topdag was geweest en hielden het verder voor gezien. Woensdag 19 maartWe begonnen de dag met uitslapen en daarna een bezoek aan het duurste winkelcentrum van Kuala Lumpur: Starhill. Het was een indrukwekkend gebouw met een nog indrukwekkendere inrichting. Elke verdieping had een thema (pamper, relish) en nergens stonden prijzen bij. Elk horlogemerk had hier een eigen winkel, de ene nog een markantere en extravagantere inrichting dan de andere. Hier gaan de rijken dus heen om van hun geld af te komen. We waren duidelijk niet de doelgroep… Hierna bezochten we het grootste winkelcentrum van Kuala Lumpur: Times Square. Dit ligt op steenworp afstand van de vorige. Eigenlijk liggen ze allemaal in een straat. Toen we het gebouw naderden deinsde Martijn een stukje terug, hij moest even slikken en was zichtbaar geintimideert. Carolien was er helemaal klaar voor. Wat wil je als je meer dan 3 miljoen vierkante meter winkels voor je ziet. Het winkelcentrum was immens en het mooie is, er zit ook nog een bioscoop met 8 zalen en een indoor pretpark (inclusief achtbaan!) in… We plaatsen het filmpje op de filmpagina zodra we kunnen. We aten een heerlijk ijsje en konden niet vinden wat we zochten. We probeerden Sungei Wang Plaza nog een keer voor de twee dingen die Carolien nog graag wilde aanschaffen: schoenen en een bril. De schoenen bleken een onmogelijke opgave met maat 41. Erg jammer want ze hebben de leukste modellen voor weinig. De bril lukte wel, na een oogmeting bleken de ogen van Carolien perfect en nam ze hem toch. zoals moeders terecht zei als ‘oudere’ mensen een bril moeten stellen ze het zo lang mogelijk uit of nemen ze lenzen en jij neemt er een zonder dat je het nodig hebt. Het is een prachtexemplaar en ze had in Nederland nooit gedaan omdat de monturen daar te duur zijn maar hier had je een set met uv-filter (altijd handig), ontspiegeld glas en computerschermcoating (oid) en 2 kokers voor 40 euros. Na dit immense winkelcentrum bezocht te hebben kregen we uiteraard flinke trek en besloten we, op aanraden van de verkoopster uit de brillenwinkel,  bij de beste Libanees in KL te gaan eten. Wat een verwennerij! Zo lekker hadden we in tijden niet gegeten. De keuken leek zeer veel op Grieks met uiteraard Oosterse invloeden. Carolien vond het zo lekker dat ze zich het buikje rond gegeten heeft. Omdat we in Azie geen grote porties meer aten, kwam voor Carolien wat later de rekening en liep ze met een overvolle maag richting de karaoke bar. Ze kon wel een unterbergje gebruiken… Karaokebar? Ja, je leest het goed! We hebben onze vuurdoop gehad! Na een aantal drankjes hebben we de stoute schoenen aangetrokken en zijn de volgende nummers door ons midden in de bar gezongen: sheryl crow ‘ All I wanna do’,  en pink met ‘let’s get the party started’. Erg leuk om te doen en vooral  behoorlijk om elkaar gelachen!   Donderdag 20 Maart

We hadden het beste voor de laatste dagen bewaard. Vandaag gingen we naar de Petronas Towers en de KL Tower!

 

Ook vandaag hadden we de wekker weer vroeg gezet en zijn we als eerste de Petronas Twin Towers gaan bezoeken. Onderweg was het al goed te merken dat het Formule 1 circus in KL neergestreken was, en  kwamen we de promotie teams tegen van McClaren en Ferarri, inclusief de bolides. Gedurende onze wandeltocht zagen we tussen de andere hoge gebouwen af en toe de Twin Towers naarmate we dichterbij kwamen zagen we hoe immens complex dit was (allebei de torens meten 452 meter). We waren allebei zichtbaar onder de indruk. Eenmaal aangekomen kwamen we erachter dat ook hier weer een shoppingmall was gevestigd en dat er op de begane grond de Williams renstal was te bewonderen, dat was een kijkje waard. Om de Twin Towers in volle glorie op de foto te krijgen zijn we het bijbehorende park ingelopen. Daar stonden weer veel Chinezen en Japanners foto’s te maken en Carolien paste daar met haar nieuwe camera goed tussen. Zie hier het resultaat:

  Na de Petronas Twin Towers was het de beurt aan de Kl Tower. Deze toren gingen we ook in (421 meter hoog). Vanuit deze toren (4de hoogste toren ter wereld) had je een prachtig uitzicht over de hele stad. Toen was het tijd om de bril op te halen en ging Martijn naar de 15-minuten-kapper bij het megawinkelcentrum. Daar liepen we nog even naar binnen en we besloten impulsief een film te pakken. De kaartjes kostten maar 2 euro en we gingen voor de eerste film die kwam: 10.000 BC. Een film over de eerste beschavingen en het oude Egypte. Het was prachtig gefilmd maar de dialogen waren soms te slecht voor woorden, dat ontging ook het publiek in de zaal niet en er werd soms smakelijk om gelachen.  Vrijdag 21 maart

Vandaag moesten we om 8 uur op het vliegveld zijn om naar de Goldcoast, Australie te vliegen. We hebben Zuid-oost Azie afgesloten in stijl met het huren van een karaokebox. Deze zitten in winkelcentra en onze heette redbox. We hadden voor 20 ringit (5 euro) een box gehuurd en konden 3 uur onze kelen laten galmen. Veel nummers passeerden de revue, waaronder: de soundtrack van de film music and lyrics find my way back into love , sean paul just give me the light , 50 cent in da club  en vele anderen.

  Het was hilarisch en er zijn een aantal gedenkwaardige filmpjes van gemaakt. Misschien komen ze op you tube! Onze kelen waren nog schoor, toen we in de skytrain naar KL central gingen en vanaf daar namen we de bus naar het vliegveld. Wat hadden we genoten in Maleisie! Vanaf de dag dat we in Maleisie aankwamen hebben we kennis mogen maken met de gastvrijheid en hulpvaardigheid van dit volk. We kunnen iedereen aanraden een bezoek aan Maleisie te brengen.

Gepost op 24 March 2008 door admin
Geplaatst onder: 5 Maleisië